[2010okt] Weer aan de slag
Vandaag weer een nieuwe werkdag na een fijn weekend! Op de bouw worden de werkzaamheden weer opgepakt zoals de voorgaande werkdagen. Helaas komt de timmerman die samen met Arjan de leiding over het bouwen van het dak heeft niet. Zodoende kunnen we vandaag niet verder met het dichtmaken van het dak. Verder wordt er ijverig doorgemetseld, gebikt, etc.
Ondertussen gaat er zoals gewoonlijk weer een groepje (Willemien, Willy, Jan-Jaap, Marina en Hill) kinderwerk doen middenin Borolelo. Er komen erg veel kinderen op af, zo’n 100, van allerlei leeftijden! Ook de oudste kinderen en moeders doen enthousiast mee. Erworden vissen gekleurd en om de kinderen heen gebonden, leeuwenmaskers geknutseld, spelletjes gedaan, er wordt gezongen, gebeden, etc. Ook delen we aan het einde fluitjes uit.
Na de weer lekkere lunch van Koos,gaat een groepje (Ton, Arjan, Marianne, Thamar en Paulien) Borolelo in om shackbezoek en –repair te doen, met de tolk Botsang. Terwijl we Borolelo in komen rijden worden we begroet door kinderen met de fluitjes van vanmorgen.
Het sloppenhuisje zit vol met gaten en kieren, er is bijna geen beginnen aan om het te repareren. Met isolatiemateriaal, tape en andere spullen doen we wat we kunnen. Binnen in het hutje is het direct duidelijk dat er een enorme armoede heerst, er is zo goed als niets. Het voedselpakket wordt met vreugde ontvangen, de moeder / oma klapt in haar handen, waarna ze vouwt. Het is troosteloos, schrijnend, maar eigenlijk niet in woorden uit te drukken.
Willy: Lieve kinderen, collega’s en verdere familie. We mogen maar drie regels en mijn telefoon is kapot, dus sms niet. Alles gaat goed met me, bij jullie ook? Ik hou van en denk aan jullie. Veel liefs, Willy.
Sanne: Shalom schatjes! Kusjes, knuffeltjes, zoentjes van mij! Lehitraot!
Marina: Lieve Bart, kinderen en iedereen, ik heb het goed naar mijn zin hier, en vind het fijn om zoveel mensen gelukkig te maken met het werk dat wij hier doen, groetjes en een dikke kus aan iedereen, Marina. Jan S gefeliciteerd met je verjaardag vanuit een zonnig Afrika.
Ton: Groeten aan familie en vrienden in Nederland, maar natuurlijk vooral aan de kinderen en de kleine Nick. Ik blijf genieten van de dingen die we meemaken en kunnen doen, al zijn er dingen waar je tegenaan loopt die nooit wennen.
Paulien: Lieve Matthijs en allemaal! Zoals jullie lezen maak ik veel mee, het zijn echt veel ervaringen. Thuis heb ik veel te vertellen, en foto’s zijn er genoeg. Ik hou van jullie! Liefs en knuffels, Paulien