Passion of Swartruggens/ Borolelo
Gisterenavond hadden we dikke fissa in de crèche. Jan had gekookt en nadat we hadden gegeten gingen we los op Zuid-Afrikaanse muziek. Wat hebben die mensen een ritme en kunnen ze dansen, swingen en zingen!
Het is erg vroeg als Jan ons weer wakker komt maken. Na ons ontbijt met cakes en pancakes gaan we weer aan de slag: een groep kinderwerk, een ander groep shack repair, en weer anderen gaan weer te buffelen op de bouw. De beunhazen.
Het is vandaag een goede dag want op de bouw is er eindelijk veel resultaat te zien. De trap is af, de toestellen staan op de juiste plek en de zandbak is ook af. Dit geeft ons een goed gevoel. Wat een teamwork.
Nog een topprestatie van vandaag is het 9-meter lange kruis. Het kruis komt te staan voor de school als symbool voor wat SHIB en de crèche willen uitstralen.
Dit kruis is gemaakt en geverfd in het dorp en zou met de auto terug worden vervoerd naar Borelo. Maar de auto begeeft het. Wat nu? Met 8 man dan maar 4 km in de hitte met het zware kruis op de schouder lopend terug naar de crèche. Langzaam maar zeker voegt de rest van onze groep zich toe aan de stoet om zo met elkaar de laatste kilometer af te leggen. Daar lopen we dan door de sloppenwijk. Uiteindelijk hebben we deze klus samen geklaard en wat zijn we trots op elkaar. Dat wij dit hebben gedaan betekent veel voor de mensen hier omdat wij dit symbool door de gebroken maatschappij heen gedragen hebben en hierdoor laten zien dat we één zijn. We geloven allemaal in dezelfde God. Het moet wel opgevallen zijn omdat vast niet iedere dag een blauwe stoet met een wit kruis door de hoofdstraat van Swartruggens loopt en daarmee de halve weg blokkeert.
Aan het eind van de dag is iedereen best wel gesloopt. Maar dit alles is het helemaal waard. Ook al kunnen we de extra slaap wel gebruiken, hebben we nog niet allemaal zin om naar huis te gaan. Maar tot snel!
P.S. Ruben Luchtenberg, namens Anne gefeliciteerd!
Mirjam: Ja het komt steeds dichterbij, vrijdag al weer naar huis ook al zou ik best nog wel even willen blijven. Toch heb ik wel weer zin om jullie allemaal weer te zien thuis en Esmee, familie en andere lieve mensen jullie natuurlijk ook! Je leeft er ook weer naar toe om terug te komen. Ik ga nog even genieten van de laatste paar daagjes. Het gaat goed hier en ik zie jullie snel! Dikke kus!<3
Laurens: Heey allemaal! Ik wist helemaal niet dat jullie nog naar Duitsland gingen, ik dacht dat dat niet doorging. Leuk hoor, helemaal als het wel goed ging. Jammer dat je ziek bent David, beterschap! Is Robin wel mee want daar hoor ik niets over? Zijn jullie wel gewoon voor zaterdag terug? 😉 Opa, du auch danke für deine Nachricht! Schade das ich dich nicht mehr sehe diese Ferien. Iedereen nog veel plezier en succes met alles, en tot zaterdag!
Marit: Heey iedereen!! De tijd gaat nu echt supersnel hier 🙂 Het is heel gezellig, maar heb ook enorm zin om al mijn verhalen aan jullie te vertellen. Ik ben echt totaaaal niet verbrand, dat doe ik toch nooit?! 😛 jullie reacties zijn echt heel leuk. Kijk nu al uit naar de lekkere patat zaterdag 🙂 xxxxxxxx
Sofie: Hee iedereen! Dit is het laatste persoonlijke berichtje van mij. De laatste dagen zijn nu echt aangebroken. Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin hier! Ik zou nog best een poosje willen blijven maar ik vind het ook leuk om iedereen weer te zien. We aten vanavond hutspot en die was heel lekker, maar toch gaat er niks boven die van jou mam! Tot zaterdag! Kuskus
Laura: Hee! De laatste dagen zijn nu aangebroken maar ik wil stiekem nog wel even blijven hoor, haha! Fijn dat jullie het leuk hebben met skiën enzo. Sam en Lars, superleuk dat jullie zelf een berichtje schrijven! Weet iemand wat SSS D2 gespeeld heeft zaterdag, Sanne en ik zijn súper benieuwd. Tot zaterdag! Liefs
Jan: wat een dag! nog een laatste dag en dan hoef ik niemand meer wakker te maken.
