Never, never, never, never give up, I say never

We worden wakker en het is bewolkt, iets waar we al een week naar uitkijken omdat de zon zo warm is. Vandaag is een bijzondere dag. Na het ‘gewone werk’ in de bouw, bij het kinderwerk en shack repair zullen we rugtassen gaan uitdelen bij een naschoolse opvang. Vandaag gaat iedereen, ook alle mensen die gisteren ziek waren, weer mee.

Anniek gaat vandaag naar de bouw. Alles is goed voor elkaar in het begin, we kunnen lekker doorwerken. Daarna horen we dat het water op is dus kunnen we veel minder doen, dan maar een paar potjes kaarten, ook leuk!

De rest van Veentjes groepje heeft vandaag shack repair. We gaan lekker aan de slag met het slopen en opnieuw vastmaken van zinkplaten. Ook worden er veel gaten gedicht met tape en gips. Achter de shack liggen lege flessen drank en lege pakjes sigaretten, een groot contrast. Twee shacks later worden we om kwart voor elf opgehaald door Hannes in ons vertrouwde busje en vertrekken we richting Neo Birth.

Hier aangekomen staan er dozen vol met tassen ons op te wachten om uitgepakt te worden. In deze tassen stoppen we een briefje met wat over ons en dat ze ons een brief kunnen sturen. In een halfuurtje hebben we de 500 rugtassen gehad. Nu stappen we weer in de bus, op naar Rustenburg. Het is super leuk om de blije gezichten van de kinderen te zien als we ze een rugtas overhandigen. Aan de tassen worden nog aardig wat sleutelhangers gehangen. Daarna nemen we afscheid van de trotse en dankbare kinderen.

Bij de Witte Duif aangekomen is het programma pas net begonnen. Binnen een halfuur staan we allemaal buiten in Hollandse glorie, rood-wit-blauwe strepen op alle gezichten. Als de eerste gasten rond zes uur aankomen in de versierde hal, is het tijd voor de Hollandse avond. We eten met meer dan 150 mensen Chinees, gemaakt door Jan. We zien alle mensen die we de afgelopen tijd hebben ontmoet, weer terug. Blank en zwart, jong en oud, iedereen danst en zingt met elkaar. Met twee plastic flessen en enthousiaste mensen is er al snel een groot feest. Met gemengde gevoelens vanwege het naderende einde van de reis, maar ook met swingende heupen en veel enthousiasme, kijken we terug naar deze avond. Wat deze mensen ons door een liedje hebben geleerd is: never give up!

Veel liefs & tot gauw,

Wim, Alisha, Anniek, Christianne, Eline, Esther en Henk

Hee lieve allemaal! Jaaa mam, ik mag weer vandaag haha! Wat was het gaaf vandaag! Vanmorgen weer met z’n allen meters gemaakt bij de bouw, vanmiddag tassen uitgedeeld bij kindjes en daarna weer teruggegaan naar de Witte Duif. Hele leuke avond gehad met heel veel dansen, zingen en gezelligheid. Nu zaterdag steeds dichterbij komt, wordt het toch wel dubbel. Heel veel zin om jullie allemaal weer te zien, maar ik wil hier echt nog niet weg! Beterschap voor Milan en tot zaterdag! Liefs Anniek

Hee liefies, het aftellen is begonnen en dat voelt erg dubbel. Het is echt ontzettend geweldig, gaaf en cool hier, maar ik mis iedereen thuis ook wel een beetje ;). Vandaag was 1 groot feest en ik ga genieten van de laatste dag werken morgen. Tot heeeel snel! Liefs, Alies

Hoihoi! Yes, ik kan met een pompnagel omgaan! Ik kom echt terug als een bouwgirl 😉 Morgen, als jullie dit lezen, ben ik jarig dus dat wordt een leuke maar gekke dag zonder jullie. Het komt vast goed, want de groep voelt als een tweede familie. Ik swing nu nog na van de leuke Hollandse avond, dus de sfeer zit er al goed in. Dikke knuffel, Chrisje

Heehooi lieve mensen in het koude Nederland :P, heb veel liedjes geleerd na vanavond dus bereid je maar voor op een zangsessie van mij. Heb al veel leuke filmpjes kunnen opnemen en kan niet wachten om het te laten zien, het is echt super gaaf. En ik ben blij dat je van mijn zondagse portie kon genieten Ruben, binnenkort niet meer oejoej jammer hè. Maar we komen al snel thuis en kan ik jullie persoonlijk al mijn stories vertellen. Voor nu tot zaterdag en ik verwacht nu wel een frikandel speciaal bij thuiskomst hè. Liefs en see u later alligator ELINE

Hoi iedereen die dit aangaat. Het winnen met kaarten laat nog aardig op zich wachten, maar dat deert niet. Aangezien dit de laatste blog is waarin ik nog een persoonlijk stukje kwijt kan wou ik snel nog zeggen dat ik jullie mis, maar hier ook echt niet weg wil. Doeg Henk Doeg.

Vandaag een erg genoten van deze leuke dag. Helaas is het alweer bijna tijd om naar huis te gaan. Pap, bedenk maar vast welke foto’s ik gemaakt heb bij de blog van de safari 😉 Nee mam, dan lig ik nog lekker in m’n bed, veel plezier op Borkum nog! Morgen nog een dag kinderwerk voor de boeg, enorm veel zin in. Tot zaterdag! Liefs, Esther

Time to say goodbye… to Africa… de tijd van gaan is gekomen…
Tot zaterdag.
Wim