Laatste Feestelijke Werkdag

Vandaag is groep 1 (BJ, Marèl, Sem, Maud, Annika en Inge) aan de beurt om jullie te vertellen over onze fantastische ervaringen.We begonnen de dag met een feestje, we hadden namelijk een jarige jet (Dianne) in ons midden. Om 5:45 werd iedereen wakker gemaakt om Dianne wakker te zingen. Na het ontbijt (inclusief muffins met zeepsmaak) maakten we ons klaar voor de laatste werkdag.

Bij het kinderwerk (Sem, Maud en Inge) was het weer een dolle boel. Bij de eerste plek waren we met ongeveer 45 kinderen. Met die kinderen hebben we voor de laatste keer deze reis heerlijk gezongen, de hokey pokey voor de honderdste keer gedanst, vogel maskers geknutseld en nog veel meer. Daarna gingen we nog naar een andere plek om daar kinderwerk te doen. Daar waren we ongeveer met 60 kinderen (grotendeels kinderen van de eerste plek). Met hen hebben we estafette gelopen en weer gedanst, gezongen en krokodillen maskers geknutseld. Na alle kindjes nog een laatste keer geknuffeld te hebben was het dan echt zo ver.

Bij het bouwen (Marèl, BJ) was het een rustig dagje, maar de spanning was zeker aanwezig door de mega hoge steigers. Na deze reis kunnen we allemaal als experts bakstenen gooien en vangen. Op ongeveer 2.70 m hoogte werden op de wankelende steigers de laatste laagjes erop gemetseld. Aan het einde zijn we daar met de hele groep verzameld om het bouw werk te bewonderen en het samen af te sluiten. We kregen nog complimenten van de Big Boss, we hadden namelijk 6000 stenen gelegd, dus veel meer gedaan dan gedacht.

Bij het shack-repair (Annika) hebben we vandaag veel kunnen doen. We waren met z’n zevenen en de groep werd gesplitst in groepjes van vier en drie. Ik zat in het groepje van vier. Wij gingen vooral aan de slag met popnagels en teertape. Het was leuk dat we veel konden doen, omdat de vorige keer dat niet het geval was en we nu echt met een voldaan gevoel naar de Witte Duif gingen. Het blijft elke keer weer apart om zo’n shack in te lopen en te beseffen dat hier daadwerkelijk mensen 365 dagen per jaar wonen.

Rond het begin van de middag gingen we met z’n allen naar het Immanuel Hope Centre. Vanuit daar werden we in groepjes in Reagile gedropt met een gids om een voedselpakket uit te delen. Ons groepje bracht een voedselpakket aan een 80-jarige man die in een van de kleine benauwde krotjes woont. Hij was ontzettend dankbaar en blij. Elk groepje kreeg ook een zak vol speelgoed mee die uitgedeeld werd aan de kinderen in de wijk.

Toen we aankwamen bij de Witte Duif hebben we onze buschauffeur, Samuel, een hartelijk applaus gegeven voor zijn inzet deze reis (ondanks het verdwalen, de lekke band en klapband). Ook werd hij beloond met een nieuwe hoed.

Vanmiddag hebben we nog even voor de laatste keer kunnen genieten van de warme temperatuur, het verkoelende zwembad en de prachtige natuur. Vanavond heerlijk gebraaid en staat er een kampvuur onder de sterrenhemel op het programma.
Tot over 2 dagen, groetjessssssssss

Marèl B: Hallohallo, Ik geniet hier nog even van de laatste heerlijke daagjes hier in Zuid-Afrika. Wat hebben we toch veel meegemaakt en wat was het leuk. Vandaag ben ik ook wakker gezongen omdat ik samen met de jarige jet op de kamer lig, het was dus een vrolijke ochtend! Eigenlijk is elke dag hier een feestje! De tijd is erg snel gegaan maar ik heb genoeg te vertellen. Bedankt dat ik elke dag een berichtje te lezen had, super leuk om wat van jullie te lezen! Morgen (donderdag) gaan we naar het monument, de zwarte markt en daarna naar het vliegveld. Tot vrijdag!

Inge: Hallo mensen thuis. Wat is het hier toch genieten! Ik probeer alles zo veel mogelijk in me op te nemen. De tijd gaat hier ontzettend snel en het is al bijna weer tijd om terug naar huis te vliegen (dit keer waarschijnlijk met iets minder zenuwen). Het was vandaag erg leuk om nog voor een laatste keer met de kindjes te kunnen spelen en om hun blij gezichtjes te zien wanneer we hun een cadeautje gaven. Het is elke dag weer leuk om jullie reacties te lezen en ik hoop jullie gauw weer een knuffel te kunnen geven. Yella bye

Sem: Geachte familieleden en maten. Nee geintje, yo pikkies, missen jullie me al een beetje?? Snap ik namelijk. Gelukkig voor jullie ben ik over 2 dagen alweer thuis. Jammer voor mij natuurlijk, maar ik heb wel zin om jullie weer te meeten. Trouwens, nemen jullie Noa mee? Beter wel, anders skip ik morgen t vliegtuig naar Schiphol. Bedankt voor jullie leuke berichies op alle verslagen. Ik heb erg veel zin om jullie alle verhalen te vertellen, vooral met jou Kims. Ik moet wel ’t juiste moment vinden om ’t te vertellen, want je kent me, soms heb ik geen zin om te praten, maar om te pitten. PS: Ja, stijldansen is echt appeltje eitje… alleen het is wel een beetje steil. Ik bedoel, uhm ja sorry, TRUSTE. Ik leer t jullie wel. Tot over 2 dagen Freezy’s van me Joejoeeeeeeeeeeee!!

Maud: HIIII MOPPIESSSS, morgen alweer naar huisss ☹ kunnen jullie niet gewoon hierheen komen? Dat ik én met jullie ben en alles kan vertellen én van dit prachtige en bijzondere land kan genieten. Mis jullie en kan niet wachten om jullie te zien en jullie alles te vertellen!! Ik geniet echt zooooo van al jullie lieve reacties op ons vorige blog maar ook op de andere verslagen….. Oh en mam: thanks voor het voeren van mn chickies in het slootwater, kibbeling en lekkerbek. KUSJES VOOR JULLIE ALLEMAAL XXXXXXX PS. Gefeliciteerd thijmen xoxoxoxo Maud, Geline en Marèl

Annika: Hello everybody @ home. Allemaal suuuuuper bedankt voor de leuke en lieve reacties op onze vorige blog. Ze hebben echt m’n dag gemaakt! Op dit moment ben ik mijn tas aan het inpakken (huuuuuilen). Het liefst zou ik naar huis gaan om alle verhalen te vertellen, en dan meteen weer terug naar deze prachtige plek! Morgen wordt een lange en drukke dag. We gaan naar het Voortrekkermonument, naar de zwarte markt, naar een school, naar stuwdammen (mooi uitzicht) en natuurlijk niet te vergeten gaan we naar het vliegveld. En vanuit daar gaan we naar ons kleine kikkerlandje. Hopelijk nemen we ons mooie weer mee naar jullie. Binnenkort kan ik jullie al mijn verhalen eindelijk vertellen. See you soon op Schiphol! En pap, vrijdag squashen? Of ben je je conditie nu al kwijt? Kusjes Annika

Ohja, alvast gefeliciteerd Jannie!!!! Hier volgt het ontroerende bericht van je fav dochter aka Annie (nee dat ben ik niet): Liefste oma en papa, alvastt gefeliciteeerd! Pap, ben je eindelijk net als mama 50+. Ik hoop dat jullie, ondanks ik weg ben, een super leuke (verjaar)dag hebben! (kan haast niet zonder mij, maar komt hopelijk goed!) We gaan er MET MIJ (haha) zondag een leuk feest van maken! xx Annelies Thijmen gefeliciteerd!

Berend Jan: De laatste dag bouwen in Mazista. Raar hoor. Ik heb de nodige zweetdruppels daar liggen. En een beetje stress. Gestructureerd werken is niet aan de orde maar onder de streep hebben de leerlingen bijna zesduizend stenen weggelegd en is de buitenmuur nagenoeg af. Een lekker gevoel. Een droevig gevoel als je ziet wat je achterlaat in zo’n township. Voor ons niet voor te stellen als je daar altijd moet wonen… Ik ben dankbaar dat we geen noemenswaardig letsel hebben opgelopen. Blij voor de inzet van al die ‘gastjes’. Maar ook blij dat ik weer naar m’n meisje mag en alle nageslacht. Zondag wordt een mooie zondag, dopen en belijdenis… God is goed!!