Nergens heen

Vanmorgen bij het ontbijt heb ik de laatste keer met de jongeren terug gekeken naar de afgelopen weken.

Toen ik gisteren met een klein groepje m’n laatste ritje door het township reed, schoot er een lied door mijn hoofd van Boudewijn de Groot “Nergens heen”, 1 van zijn laatste albums gemaakt op Vlieland.Het gaat over de wereld van zijn jeugd. Dit is het refrein:
“Aan het einde hield de wereld op, geen huizen meer maar wolken. Tot waar de verre hemel in de horizon verdween. Onze laan was eindeloos, onze laan ging nergens heen.”

Verander het woord huizen in sjekkies en je snapt dat de wereld in de township eindeloos is, maar het gaat nergens heen! Je kan er eindeloos dolen over hobbelige grondpaden, maar het brengt je nergens. De laan van onze jongeren is wel eindeloos en kan overal heen gaan. En na deze reis is de keuze aan hen zelf. Wat voor pad zullen ze kiezen? Afscheid nemen bestaat niet, voor mij in ieder geval niet. Ik hoop nog jaren te mogen gaan en als dat kan met jongeren van deze leeftijd.

God zegt in Jeremia 29, “Ik heb een plan met jou…”. Was het Zijn pad met jullie kinderen om in Afrika te zijn? En wat dan verder? Wat is Gods plan met de doden op de begraafplaats die we bezocht hebben? Wat is het plan van God met de oma’s in de sjekkies die de plek hebben overgenomen van de overleden ouders? Wat is Gods plan met de ontmoeting tussen zwart en blank op de Hollandse avond, zullen ze elkaar echt een keer accepteren? Wat was Gods plan met de gesprekjes die we in de GMG groepjes hadden, als ze zich al durfden geven? Wij mogen het bij Hem neerleggen en dat hebben we gedaan.

Gisteravond op de bonte avond werd ik een kanjer genoemd, maar jullie jongeren waren kanjers door er te zijn in wat ze wel en wat ze niet hebben gedaan: in het kinderwerk hun kind zijn ontdekken, in het shack-repair hun leven opknappen en door het bouwen, hun eigen leven te bouwen.

We hebben veel gelachen maar ook gehuild. 14 dagen op elkaars lip zitten laten eigenaardigheden zien en dat kon soms best irritant zijn. Maar we hebben als staf ervan genoten. Mijn dank aan hen is groot.

Reagile tot ziens, God gaat met jullie verder. Groep tot ziens, Hij gaat ook met ons verder.

Als we landen en we aan jullie je kinderen kunnen terug geven, dan vragen we om tijd om hun verhaal te kunnen delen en dat kan soms best lastig zijn. Het ga jullie goed.

Jan