Stenen, stenen en nog eens stenen
Vandaag vertrokken we zoals elke dag om 7.45 uur naar Borolelo. We begonnen vanochtend wat later omdat we op iemand moesten wachten die ons blijkbaar niet gevonden heeft. Rond half 10 vertrokken we vanaf de bouw naar de shacks waar we met de kinderen bezig gingen. Onderweg haakte veel kinderen aan, erg leuk om hun enthousiasme te zien! Uiteindelijk hadden we 19 kids die de ochtend met ons door wilden brengen. We begonnen met het zingen van verschillende liedjes, ook het -voor ons inmiddels bekende- lied ‘Re aga tempele’ zongen ze uit volle borst mee.
Daarna hebben we het verhaal over de ark van Noach verteld waarbij de boodschap was dat Jezus voor iedereen zorgt, en ook van hun houdt. Na het Bijbelverhaal hebben we werkjes gemaakt wat ze geweldig vonden. Tussen alle vrolijkheid door was ook de armoede te zien en te voelen bij de kinderen. Dit blijft schrijnend om te zien wanneer kinderen overal open wondjes hebben. Op het laatst hebben we nog spelletjes gespeeld met ze. Toen we klaar waren hebben we de kinderen terug naar de shacks gebracht zodat we ook nog wat contact met de ouders hadden. Dit waren bijzondere maar ook heftige ervaringen.
Shackrepair
Vandaag vijf shack’s onder handen genomen, bij vier shack’s hebben we verlichting aangebracht (waterfles met bleekmiddel) Eén shack hebben we op één muur na geheel afgebroken en weer opnieuw opgebouwd, deels met nieuwe palen (op de schouders naar de plaats van bestemming gesjouwd) en gebruikte zinkgolfplaten voor het dak en de wanden. We moesten aardig doorbuffelen in de hete zon (je kon een ei op de golfplaten bakken) om de shack aan het einde van de dag weer bewoonbaar op te leveren. De heeft de gehele dag onder een boom voor haar shack gezeten. Uiteindelijk is het ons gelukt om haar woning bewoonbaar achter te laten.
Bouwen passen en meten
Tweede dag van het bouwen naar een eerste dag van wennen heeft iedereen er toch veel zin in om te gaan bouwen. Arjan, Gerard en Roelof pakken nu de lange achtermuur aan. Anderen mogen aan de tussenmuurtjes beginnen. De Afrikaanse arbeiders kijken nauwlettend of het goed gaat. Enkele deurkozijnen zijn door hun al gesteld. Je wil niet weten hoe maar de profielen worden met boomstammetjes en ijzerdraadjes op zijn plaats gehouden. Een vastzetklampje kennen ze niet en nee het stammetje wordt door enkele stenen op zijn plaats gehouden. Jaap overlegt met de uitvoerder om voor bij de ingang een profiel te stellen zodat de gedenksteen van de jeugdgroep in de muur kan worden gemetseld. Vol ijver aan begonnen maar een voorman wil daar niet van weten. We moeten van achteren naar voren werken. Effe slikken dus. Wim had vandaag een speciale klus. Hij heeft het hek en de wc deuren weer van nieuwe verflaag voorzien. Lastig was wel dat de verf al droog was aan de kwast. Bob en Edwin waren vandaag ook metselaar. Op hun knieën waren ze lekker bezig met specie en stenen. De speciemannen hebben de hele dag gewerkt om voldoende specie te maken. Dit is fysiek het zwaarste van het bouwen in Zuid-Afrika. We hebben met zijn allen uiteindelijk nog een groot aantal stenen gemetseld en verplaats.. Dus was een ieder nog aardig tevreden met het gedane werk.
Na onze gedane arbeid lekker gelezen, geluierd of gewandeld en daarna weer genoten van een voortreffelijke maaltijd bij Koos en Willemien, Katrien en Truia. Na afloop elkaar de zegen toegezongen met opw 602 “Vrede van God”.
Henriette: Vandaag voor het eerst kinderwerk gedaan, was bijzonder en heftig! Anne-Evi, was echt wat voor jou!J Gaat het bij jullie nog steeds goed? Blijf maar leuk stukjes schrijven, is echt zo leuk!! Nou tot snel lieve mensen, dikke Afrikaanse knuffel van mij
Theo: Opnieuw shackrepair gedaan maar nu echt. We hebben 5 lampen kunnen plaatsen en een shack die echt bijna op instorten stond bijna volledig afgebroken en opnieuw opgebouwd. Prachtige reacties van de bewoners gehad. Ben je een lamp aan het plaatsen ligt er achter een gordijn een baby van 3 dagen! Maar wat is er veel ellende. Alles gaat prima! We hebben wel een vermoeide dag gehad. Kus en knuffel voor jullie allen!!
Robbert: Vandaag leken we wel Afrikaanse klusjesmannen. We gingen van shack naar shack met een gereedschapskoffertje en een ladder. Het was veel rondlopen en een beetje wies van je af kieken. Dat ging ons gelukkig heel goed af.
Theo H: De hele dag specie gemaakt wat een zwaar werk maar wel leuk. We genieten erg van het werk en de guitige kopjes van de kinderen in de wijk. Het tempo van het werken ligt wel op Zuid-Afrikaans niveau maar geeft veel voldoening. Groeten aan iedereen en veel liefs.
Willie: Vandaag voor het eerst echt gemetseld. Super!! Groetjes aan de collega’s , werk ze maar lekker en een knuffel voor de kinders en Levi.
Jaap en Celia: Hoi allemaal, groeten van ons speciaal aan ma H. in het ziekenhuis fijn te horen dat de operatie aan de knie goed is gegaan. Heel bijzonder wat wij hier allemaal meemaken , zeer onder de indruk van het grote verschil tussen arm en rijk. Gelukkig kunnen we het in de fijne groep goed met elkaar delen. Liefs J+C.
Marien: Lieve allemaal het is hier geweldig! Prachtige groep, schitterend werk wat we mogen doen. We hebben met elkaar een hele mooie tijd. God is groot.
Christine: Mooie dag gehad vandaag. In een van de shacks is drie dagen geleden een babytje geboren met de prachtige naam Joyce. Een trotse moeder liet ons haar dochtertje even vasthouden. Haar vreugde die zij met ons deelde: zo bijzonder! Veel liefs van mij!