[2010aug] Naar de kerk geweest, zingen in bus was een feest

Vandaag, de eerste lentedag, begint onze dag bijzonder goed. Wij (groep 6) krijgen ontbijt op bed van Mirjam en Martine. Dit vanwege succesvolle onderhandelingen bij het kampvuur gisterenavond.:) Na deze verwennerij is het dan toch echt tijd om naar de kerk te vertrekken. De bus is precies op tijd en al zingend, klappend en juichend komen we aan op de plaats van bestemming. Op zn Zuid-Afrikaans komen we net iets te laat binnen en kunnen we nog net het slotlied van de opening meezingen. De dienst is ondanks de taalbarriere goed te volgen. Onze zang-inbreng wordt maar matig gewaardeerd (en terecht!). Na een kopje thee en nog meer muzikale toevoegingen hobbelen we weer in de bus naar huis.

Terug op Shaloom worden we verrast met een uitgebreide maaltijd die Truia voor ons bereid heeft. Aangezien Willemien voor een maand naar het buitenland vertrekt zal Truia ons de komende tijd plezieren met haar kookkunsten. Net na het eten komen vijftien blanke jongeren uit Swartruggens langs waarmee we een spel spelen waarbij je geen ja, nee, yes en no mag zeggen. Camille wint dit spel met overmacht. Na dit spel wordt er gechilled en gevolleybalt. Naast het volleyballen beoefenen we ook nog een typische Zuid-Afrikaanse sport, namelijk rugby. Dit zijn wij Nederlanders duidelijk niet gewend. Het medisch team draait overuren met het behandelen van schrammen en bulten.

Om 5 uur is het tijd voor de gmg’s (goede midddag gesprekken). Ons groepje wordt hierbij vergezeld door de zoon van de dominee uit Borolelo. Tijdens ons gesprek wordt er een zak drop geconsumeerd, waar deze jongen duidelijk nog flink aan moet wennen. “Is THIS candy!?” roept hij uit.. De uitdrukking op zijn gezicht valt niet te beschrijven.

De zon is onder als we om 18.00 uur bij Koos aan tafel schuiven. We worden getrakteerd op vetkoek (soort oliebol met gehakt). Na het eten worden er nog wat spelletjes gespeeld en wordt de dag besproken om het kampvuur. Morgen begint het echte werk, waar we erg naar uit kijken, en dus liggen we vanavond om 22.00 uur al in bed.

Welterusten!

Herman, Erica, Henko, Rik, Anke en Marieke Otten

Herman: Anna,familie,vrienden,buren; het is écht genieten hier met een leuke groep in dit mooie land. Het maakt veel indruk op me(ons) hoe arm hier veel mensen zijn die hier in krotten wonen. Maandag gaan we hier bouwen aan de school en ik heb er zin in!!!Tot gauw!!!

Erica: lieve ouders, jan en bekende. Ik vind het hier echt heel leuk! We gaan morgen (maandag) echt heel veel bouwen heb er zo zin in! Lekker aan de slag. Wat een armoede nu ik het zelf zie vind ik het echt heel heftig. Iedereen helpt je hier, vind ik echt super lief!! groetjes,(L)

Henko: Hoihoi allemaal, ben ik álweer! =) Nog altijd erg leuk hier, hoewel ik al die spelletjes (Halli Galli enzo) nu onderhand wel zat ben.. laat het bouw/ kinderwerk maar komen, ik ben er klaar voor. 😉 Groetjes!

Rik: Hey pa, ma, bro’s and sister! Tis hier super! Lekker gechillt tot nu toe, en morgen begint het echte werken! Heb er zin in, gaan er even flink de handen uit de mouwen steken! Laters!

Anke: Voor de tweede keer: Dag lieve allemaal, het is hier nog steeds ge-wel-dig! Geniet echt heel erg. Morgen gaat het bouwen beginnen, dus het gaat dan pas écht van start. Ik heb er zin in! Tot snel allemaal, drukkie.

Marieke: Hoi lieve allemaal. Nog steeds geen woorden van hoe het hier is. Gewoon fantastisch! Ik geniet vollop. Vandaag heerlijk geluierd, daar hou ik wel van:) Toch zie ik uit naar morgen, dan steken we met samen de handen uit de mouwen. Bidden jullie met ons mee? Veel liefs.