[2010okt] Niet in woorden uit te drukken
Na de indrukwekkende dag van gisteren bouwen we vanmorgen verder, met extra wetenschap hoe nodig ons bouwwerk is. Het toiletgebouw vordert gestaag, vandaag is er weer veel aan gemetseld. Voor het dak worden de dakplaten geleverd, zodat ook dat werk verder kan. Het dak aan de achterkant van de lokalen is al dicht gekomen!
Ondertussen gaat er een groepje vanaf de bouw Borolelo in voor het kinderwerk. Opnieuw zijn er meer kinderen en moeders dan gisteren. Het kinderwerk bestaat uit spelletjes, met kleuren, dierengeluiden etc, knutselen, zingen, bidden, dansen, en vooral veel aandacht en liefde zowel voor de kindjes als de mama’s. Met veel enthousiasme en energie wordt er gaaf kinderwerk gedaan!
‘s Middags gaat er een ander groepje op pad voor het bezoeken van een shack (sloppenhuisje), bepakt en bezakt met een voedselpakket (suiker, meel, waspoeder, zout, soep, olie, thee, etc.), gereedschap en materialen. Er wordt met elkaar gebeden, het pakket wordt overhandigd en er worden presentjes uitgedeeld. Het dak van de shack is aan alle kanten open en kapot, dit wordt zo ver als mogelijk gerepareerd en een aantal gaten worden vakkundig gedicht. Het is zeer schrijnend om te zien hoe de mensen daar leven. Ziekte, armoede, honger, ellende. Het is niet in woorden uit te drukken.
Aan het einde van de dag bezoeken we de begraafplaats van Borolelo. We krijgen een stukje uitleg over de geschiedenis van deze plaats en de manier van begraven. Ook horen we een aantal feiten over sterfte in deze sloppenwijk.
Na deze ervaringen zijn we allemaal erg onder de indruk en ontdaan. Er worden heel wat tranen gelaten, gevoelens van onmacht komen naar boven. Gelukkig kunnen we het als groep samen verwerken en knuffelen en bidden we om het een plek te geven.
Vanavond wacht ons weer een maaltijd, gemaakt door Willemien en Truia. Er wordt enorm goed voor ons gezorgd, elke dag weer. Het voelt heel waardevol om bijvoorbeeld ’s morgens wakker te worden door zacht gezang van Truia, die ons ontbijt aan het klaarmaken is. Met Truia kunnen we ook goed praten over de situatie in Borolelo, omdat dit de woonplaats is van haar en haar kinderen.
’s Avonds hebben we het gezellig met elkaar: gitaar spelen, zingen, spelletjes, schrijven, lezen, kletsen, etc. Dus we kijken ook weer uit naar vanavond!
Marina: Lieve Bart en kinderen, ik vind het heel fijn hier, wat we doen, het is soms heftig, maar heel waardevol. Het één zijn met de groep voelt heel goed. Verder hoop ik dat het bij jullie ook op rolletjes loopt. Liefs, Marina en mama.
Lieve allemaal, hartstikke bedankt voor de reacties van jullie. Ik kijk er elke keer naar uit!
Willy: Lieve Bart, Ron, Peter, Chantal, André en Jeroen. Het is erg leuk om via deze site iets van jullie te horen. Gaat alles goed bij jullie? Met mij gaat het goed, erg warm, rond de 30 graden. En jullie kunnen zien wat we allemaal doen. Ik neem ook wel op tijd m’n rust hoor! Veel liefs, ma.
Beste collega’s van de KS. Leuk iets van jullie te horen, Wim en JW. Ik mis jullie heus wel hoor, maar ik heb weinig tijd om er aan te denken. Liefs, Willy.
Lieve Wim en Joke, Adri en Jan en Hennie en alle vrienden en bekenden die dit lezen. Heel veel groeten en liefs van Willy.
Sanne: Heeey schatjes!
Bedankt voor al jullie reacties! Erg leuk om te lezen! Het gaat allemaal goed! Veel te vertellen als ik terug ben. Op de blog kunnen jullie gelukkig al veel lezen.
Ik heb geeneens tijd om aan jullie te denken, maar wel weer zin om jullie volgende week te zien!
xxxxxxxxxxxxxxxxxjessss mij! giboek motek!
Ton: Ik blijf genieten. Groet aan allen.
Paulien: Hey lieve Matthijs! Hoe gaat het met jou? Ik hoop goed! Hoe is het op de zaak? Ik ben wel benieuwd, maar denk tegelijk amper aan het werk, want de ervaringen hier slokken mijn gedachten en tijd wel op. Het is geweldig, mooi, bijzonder, en ook heel heftig van tijd tot tijd. Ik hou van je!! Liefs en knuffels, Paulien
Lieve mama, Miranda en allemaal, Eveline, Hanneke en alle anderen die mij berichtjes hebben gestuurd. Supertof om van jullie te lezen! Ik kijk er telkens naar uit, dus ga vooral zo door 😉 Doei!
