Wat een dag!

De wc’s draaien overuren. De details besparen we de lezers. Hoe het komt? Het avondeten valt niet bij iedereen in goede aarde. Op de weg terug naar Die Witte Duif wordt het alsmaar stiller. We zijn moe na een enerverende dag. Op het basiskamp aangekomen, gaan de meesten al snel naar bed.

Om half zeven schrikt onze Klaas wakker. Hij is jarig (43 jaar!!!!) en dat zal hij weten. Alle jeugd stormt kamer nummer 2 binnen om hem en zijn kamergenoot wakker te zingen. Lang zal hij leven! Wat we in ieder geval weten, is dat Klaas dit nooit meer zal vergeten.

Tijdens het Goede Morgen Gesprek gaat het over de vervulling met de Heilige Geest (Efeze 5: 18). Mooie gesprekken volgen.

Na een heerlijk ontbijt (wentelteefjes) gaan we richting het voetbalveld in Borolelo. Vrekkie, onze goedlachse -gepensioneerde- buschauffeur moet eerst nog even naar de ‘apteek’ en de supermarkt. De grappen en grollen van hem en de andere buschauffeur Bennie (zijn broertje), zorgen elke dag weer voor een glimlach op ons gezicht. Fijne kerels! Als de medicijnen en boodschappen zijn gehaald, gaan we richting ons werkterrein.

Zodra we Borolelo binnenrijden, schreeuwen en zwaaien sommige kinderen ons al toe. Ons blauwe shirt (SHIB-shirt) is wat dat betreft goud waard.

Samen met Martha en Mpho, twee vrouwen die als tolk werken, gaan we als groep de wijk in om kinderen uit te nodigen naar het voetbalveld te komen. Met ballonnen weten we ze uit te nodigen.

Even later zitten we op het grote parachutekleed met 20 kindjes. Het verhaal van Jona wordt verteld en vervolgens wordt er gekleurd. De kinderen hebben het goed naar de zin. Of Tessa en de dominee dat ook vinden? De hele tijd komt er iemand naast haar zitten die de broek vol heeft en de dominee krijgt een natte broek, omdat iemand meent bij hem op schoot te moeten gaan plassen.

Voordat we gaan lunchen, brengen we eerst een voedselpakket bij onze tolken. Martha en Mpho wonen met oma, een broer en vier kinderen in een RDP-huisje. De blijdschap bij oma vanwege dit cadeau (daarvoor hebben onze kinderen geld ingezameld) is zo groot dat de tranen over haar wangen rollen.

Na de lunch vertrekken we naar onze tweede plek om kinderwerk te gaan doen. We doen hetzelfde als ’s ochtends. Heleen is aan het overgooien met de moeders. Het valt op dat deze moeders niet ouder zullen zijn dan 23 jaar. Maryth wordt ondertussen helemaal ondergekliederd door de kinderen, maar dat deert haar blijkbaar niet.

Als we klaar zijn met het kinderwerk gaan we de heuvel wat op. Daar zijn onze andere mensen bezig met shackrepair. Het is best schrikken wat we daar zien. Een shack moet in zijn geheel verplaatst worden, maar dat heeft nogal wat voeten in de aarde. De matras die je op de foto ziet, is het bed waarop de bewoonster van de shack slaapt met haar dochter. Gelukkig heeft SHIB voor haar tijdens de lunch een matras weten te scoren bij de PawnShop. En wat is de vrouw aan het eind van de dag blij. Prachtig. Het laat ons zien dat onze aanwezigheid ertoe doet.

Op het basiskamp aangekomen, moet er eerst natuurlijk weer gevolleybald worden en dan is het tijd voor het diner. Vlees!!! Wat kunnen Zuid-Afrikanen een vlees eten…. Niet te filmen zoveel, maar wel lekker. Ook natuurlijk een groot stuk taart als toetje om de verjaardag van ‘papa zebra’ te vieren.

We zien terug op een gave dag. Morgen alweer de laatste ‘werkdag’ en dan weer richting Wezep. Eerlijk gezegd missen we jullie best wel erg.

Tot snel!

De Olifanten.

Persoonlijke berichtjes na de foto’s

Maryth: lieve allemaal, de reis is alweer bijna voorbij, maar ik heb het hier nog steeds zo erg naar mijn zin! Ik heb hier al zo veel ervaringen meegemaakt waarvan ik dacht dat ik ze nooit zou belven. Toch mis ik jullie wel een beetje; dat ik ’s avonds niet mijn dag kan vertellen aan een van jullie. Gister hadden we trouwens ook een rondleiding in Groot Marico en hier heb ik gezwommen in de rivier, dit was echt heel bijzonder om mee te mogen maken. Nog 3 dagen en dan ben ik weer thuis. Ik kan niet wachten om alle verhalen en foto’s te delen! Kusjes van mij aan Papa, Mama, Jens, Noah en oma.
Liefs maryth

Rachel: Lieve iedereen, het zit er alweer bijna op! Ik heb het nog steeds heel erg naar mijn zin hier en gelukkig voel ik me na het eten van mijn pizza nog wel goed! Morgen onze laatste werkdag alweer, jammer dat het al bijna over is, maar toch ook wel weer fijn om naar huis te gaan. Ik zie jullie snel weer. Lieve groetjes van mij.

Tessa: Hoi pap, mam, marit en de rest, vandaag was de laatste hele werkdag (kinderwerk). Ik mis jullie en over een paar dagen ben ik weer lekker thuis. Ik heb het nog naar mijn zin, we hebben gisteren een rondleiding gehad in groot marico en zijn uiteten geweest (waar ik gelukkig geen last van heb 😊). Elke dag tijdens de busreis zien we mooie dieren zoals giraffen en zebra’s. Fijne vakantie pap en mam en ik spreek jullie allemaal snel weer.
Kusjes

Julian: Fakka, hoe gaat het met mijn favo peeps. Bruno, pootje naar jou, groetjes naar Zoë, Papa, Mama en Tobias (ook van Maike). Hier niet zoveel bijzonders gaande. Tot over enkele dagen!

Sjaak: Hoi Jasper & Corinne, pa & ma Pauw, pa & ma Schimmel, familie, vrienden, gemeenteleden, we genieten hier enorm! We merken wel dat de jongeren steeds meer naar huis verlangen. Ik trouwens ook wel een beetje. Nog even en dan zijn we weer in Wezep. Nog twee dagen genieten. Tot ziens!